Τρομοκρατία καὶ... βλακεία! του Σαράντου Καργάκου

Άρθρο του Σαράντου Καργάκου στην εφημ. Κόντρα, 17/5/16

Κάποιοι ποὺ ἐπιμένουν νὰ ἐκτιμοῦν τὴ σκέψη μου –πάντως ὄχι πολιτικοί– μὲ ἐρωτοῦν, πῶς θὰ καταπολεμηθεῖ ἡ τρομοκρατία ποὺ κάνει θραύση στὶς Η.Π.Α., στὴν Τουρκία καὶ στὴ Γαλλία. Ἀπαντῶ: μὲ λιγώτερη βλακεία. Κανεὶς συνετὸς δὲν βάζει τὸ δάκτυλο στὴ τρύπα τοῦ φιδιοῦ. Οἱ Μουσουλμάνοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ εἶναι. Φανατικοὶ μέχρι θανάτου σὲ θέματα θρησκείας. Κατὰ πόσο ἦταν λογικὸ καὶ εὐπρεπὲς νὰ δημο­σιευθοῦν αὐτὲς οἱ γελοιογραφίες τοῦ Μωάμεθ; Μὲ τὰ ἄνθη, τὰ κεράκια καὶ στὶς ἠχηρὲς δηλώσεις ξεπλένεται ὁ ἀνθρώπινος πόνος; Δυστυχῶς ὅλη ἡ πολιτικὴ Εὐρώπης καὶ Ἀμερικῆς ἦταν ἕνα Ἔβερεστ βλακείας. Οἱ Ἀμερικανοὶ νόμισαν ὅτι κατέκτησαν τὴν κοσμοκρατία. Θεώρησαν τὸν κόσμο... Ἑλλάδα! Καὶ τὸ λέω αὐτὸ, διότι πολύ σωστὰ σ’ ἕνα συνέδριο τοῦ ΠΑΚ τὸ 1973 ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου εἶχε πεῖ: «Κανεὶς δὲν γίνεται στὴν Ἑλλάδα πρωθυπουργὸς χωρὶς τὴν ἔγκριση τῆς ἀμερικανικῆς πρεσβείας». Νόμισαν, λοιπὸν, οἱ ὑπερατλαντικοὶ «σύμμαχοι» ὅτι θὰ μποροῦσαν μετὰ τὴν πτώση τοῦ κομμου­νιστικοῦ «μπλὸκ» στὴν Εὐρὼπη νὰ γίνουν χωροφύλακες τῆς οἰκουμένης. Ἔτσι ἔθεσαν σ’ ἐφαρμογὴ τὴ θεωρία τοῦ συμπατριώτη τους ἐπικοινωνιολόγου Marshall McLuhan γιὰ τὸ «Παγκόσμιο χωριὸ» (World Village) ποὺ διατυπώθηκε τὸ 1960.

Ὅμως, ἀντὶ γιὰ παγκόσμιο χωριὸ, εἴχαμε... σκορποχώρι! Ἔθεσαν σὲ ἐφαρμογὴ τὴν πολιτικὴ τῆς παγκοσμιοποίησεως, νομίζοντας ὅτι θὰ γίνουν πλανητάρχες. Ἀλλὰ ἡ παγκοσμιοποίηση ἔφερε τὴν κυριαρχία τῆς Κίνας στὴν παγκόσμια οἰκονομία. Μέχρι καὶ οἱ «γκλίτσες» τῶν ὀρεινῶν μας χωριῶν καὶ τὰ μπούμερανγκ τῶν Αὐστραλῶν φτιάχνονται στὴν Κίνα. Ἐπὶ πλέον ἡ πολιτικὴ τῶν ἀνοικτῶν συνόρων ποὺ ἀνεμωλίως (=βλακωδῶς) υἱοθέτησε ἡ Εὐρώπη δημιούργησε τὸ μεταναστευτικὸ «τσουνάμι» ποὺ περισσότερο μαστίζει τὴ χώρα μας. Δὲν ἀρκοῦσαν τὰ δικὰ μας χάλια, προστέθηκαν καὶ οἱ πρόσφυγες. Κι ὅλα αὐτὰ ξεκίνησαν ἀπὸ τὶς ἐπιθέσεις Ἀμερικανῶν, Ἄγγλων καὶ Γάλλων στὸ Ἰρὰκ, στὴ Συρία, στὴ Λιβύη. Ὅ,τι κι ἄν ἦταν ὁ Σαντάμ καὶ ὁ Καντάφι, ὅ,τι κι ἄν εἶναι ὁ Ἄσκαντ, ἀποτελοῦσαν φράγμα γιὰ τὴ μεγάλη Ἔξοδο Ἀφρικανῶν καὶ Ἀσιατῶν πρὸς τὴν Εὐρώπη. Μᾶς δήλωσαν καὶ ἐπιμένουν νὰ δηλώνουν ὅτι μὲ τὶς ἐπιθέσεις τους θέλησαν, λέει νὰ ἐπιβάλουν μιὰ δυτικοῦ τύπου δημοκρατία σὲ λαοὺς ποὺ δὲν ἔχουν παράδοση δημοκρατίας, ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμη παράδοση κράτους. Ἔχουν παράδοση θρησκείας. Σ’ αὐτοὺς δὲν κυριαρχεῖ ἡ πολιτικὴ, κυριαρχεῖ ἡ θρησκευτικὴ σκέψη, τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα. Ἦταν, λοιπὸν, ἀνα­πόφευκτο μὲ τὶς ἄστοχες βομβαρδιστικὲς ἐπιδρομὲς νὰ δημιουργηθεῖ ἕνα ἀπροσμέτρητο χάος καὶ μιὰ ἀσυγκράτητη τάση γιὰ φυγή. Καὶ μάλιστα πρὸς τὶς χῶρες ποὺ γέννησαν τοὺς ἐπιδρομεῖς. Ἀλλὰ τὰ σπασμένα τὰ πληρώνουμε ἐμεῖς χωρὶς ποτὲ νὰ δοῦμε καμμιὰ ἀρωγὴ ἀπὸ τοὺς Ἄραβες. Ἀκόμη κι αὐτοὶ οἱ πρόσφυγες ποὺ φθάνουν καὶ βρίσκουν καταφύγιο στὴν Ἑλλάδα, ἐνῶ βρίσκονται στὴν Μακεδονία, ὀνομάζουν τὰ Σκόπια... Μακεδονία. Κι ἐμεῖς κάνουμε τὸν κουφὸ, τοὺς προσφέρουμε κάθε λογῆς βοήθεια, ἐνῶ οἱ πλουτοκράτες τοῦ Ντουμπάι, κάνουν τὸ κορόιδο. Ὅπως μοῦ εἶπε κάποιος σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς περιηγήσεις μου στὶς ἀραβικὲς χῶρες, «διώχνουμε τὰ σκουπίδια»! Καὶ τὰ μαζεύουμε ἐμεῖς...

Τώρα, μετὰ τὰ νέα τρομοκρατικὰ κτυπήματα, μετὰ τὴν εἰσβολὴ ἑκατοντάδων χιλιάδων Ἀσιατῶν καὶ Ἀφρικανῶν, ἔντρομοι οἱ Εὐρωπαῖοι ὑψώνουν γύρω τους Καβαφικὰ τείχη. Ματαίως, ὅμως, διότι σὲ λίγα χρόνια, ἡ Εὐρώπη θὰ μεταβληθεῖ πληθυσμιακὰ σὲ Νότια Ἀφρική. Καὶ τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ἀνάμεσα στοὺς μελλοντικὰ πληθυσμιακὰ κυριάρχους δὲν ὑπάρχει κανένας Νέλσων Μαντέλα. Ἀλλὰ τὶ φταίει ἡ Ἑλλάς, ἡ ὁποία γίνεται ὁ κύριος ἀποδέκτης τῶν ἀνθρώπινων «σκουπιδιῶν», ὅπως τοὺς ὀνόμασε ὁ συνομιλητὴς μου Ἀσιανὸς; Φταίει καὶ παραφταίει. Διότι ἐπὶ 10ετίες ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἀμυντικὴ πολιτικὴ μας στηρίζεται σ’ ἕνα σύστημα κακομελετημένων ἀλλ’ ἐσφαλμένων ἐκτιμήσεων.